Pesma ova je život,
krv,
Koja teče kroz vene,
već hladnog tela...
Krv,
koju bela
boja kože
ne ubija...
Oh,pesma ova je skelet,
koji se ne pretvara u prah.
Ona je utvara koja
ne izaziva u životima strah,
a zadržava u sebi dah tvoj...
Oh, pesma, i lovac i plen.
Oslobodilac
i sopstveni si njen
zarobljenik...
Pesma beskrsjna,
od svega jača,
vrelija od vatre,
sudbinu greje
istrajno korača...
Ispred života... Nema kraja, nema.
I vreme se ledi.
Jedan otisak
nikada ne bledi...
Ispred života... Nema kraja, nema.
I vreme se ledi.
Jedan otisak
nikada ne bledi...
Нема коментара:
Постави коментар